Perth tot Monkey Mia

Hey allemaal,
Ik heb al een behoorlijke tijd niks van me laten horen, maar dat zal ik goed maken met een zeer avontuurlijk verhaal. Allereerst wou ik ook nog even zeggen dat ik de reacties die iedereen nog steeds geeft heel erg leuk vind elke keer weer, bedankt daarvoor!!
Carlijn en ik zijn eerst een week in perth geweest, waar we de stad bekeken hebben met de gratis bussen en de ferry. Ik vind Perth een hele leuke stad, met veel water en niet teveel wolkenkrabbers, een behoorlijk laid-back stad!
Maar goed nu het echte avontuur. Ik en Carlijn wouden graag een stukje de westkust gaan bereizen, maar we wouden liever niet met een tour en nou ja hoe we erop kwamen is niet zo interesant, maar in ieder geval zijn we met 2 israelische jongens en hun 4WD jeep en een andere nederlandse reiziger mee gaan liften. We hadden ze van te voren al ontmoet en we hadden er erg veel zin in. Maandag (was het de 13e?) werden we opgehaald en konden we dus onze eerste blik werpen op hun auto, hij zag er leuk/stoer uit... maar goed wat zegt dat..?
We zijn toen naar het kleine plaatsje Lancelin gereden waar als snel bleek niet veel te doen te zijn, dus hadden we het plan via een 4WD route naar 'the pinnalces' te rijden en daar (hopelijk) voor zonsondergang te zijn. Het was immers maar 85 km en het was pas voor in de middag. Al snel bleek het 4WD pad behoorlijk ruig te zijn, wat je ook kan verwachten en wat het allemaal ook een stukje leuker maakte al dacht onze 22 jaar oude jeep daar niet zo over. Toen we over een heuvel moesten rijden viel het bagage rek op het dak eraf, wat betekende de hele auto opnieuw inpakken, omdat alles wat op het dak lag nu ook nog is in de overvolle auto erbij moest. Niet lang nadat we weer op pad waren raakten we vast te zitten in het zand, maar na een half uur graven, proberen en weer graven kwamen we hier uit. Ongeveer 10 minuten hierna was het de eerste keer dat we moesten stoppen omdat de uitlaatpijp over de grond sleepten. Hierna volgde de stops om de uitlaatpijp weer aan de auto vast te binden (met een touwtje) nog vele malen. Alsof dit alles nog niet genoeg avontuur was raakten we ook nog is verdwaald. Ik merkte echt dat de westkust veel minder touristiche is dan de oostkust, want er staan echt bijna geen bordjes met aangevingen waar je heen moet, terwijl aan de oostkust er op elke meter een bordje staat.
Maar om 10 uur 's avonds hadden we het dan gehaald hoor, we konden geen 'pinnacle' zien want het was pikkedonker en dus bleven we op de parkeerplaats slapen zodat we morgen vroeg meteen er waren.
'The pinnacles' waren mooi om te zien, maar niet zo bijzonder als ik gedacht had. Toen gingen we naar een grotten wandeling. Ik en Carlijn waren een beetje eigenwijs onze slippers aan te laten terwijl er 'goed schoeisel vereist' stond en dat hebben we geweten. We moesten door allemaal grotten klimmen, echt rots over en onder en weer over en dat allemaal in het pikkedonker (alhoewel we hadden een klein zaklampje). Op het moment zelf waren we nog niet al te enthousiast, maar achteraf was het heeel erg leuk en avontuurlijk!!
's Avonds kwamen we in Geraldton aan, waar we de auto moesten laten maken, want door onze ruige paden die we genomen hadden was de accu, die normaal links(?) onder de motorkap zit, ergens rechts op wat andere onderdelen terrecht gekomen. En inderdaad de uitlaatpijp moest toch echt ook even fatsoendelijk vast gezet worden. Maar hier zaten we op een camping aan het strand en dus vonden we het niet zo erg een dagje hier te moeten wachten. Toen we weer op weg waren zijn we in een keer doorgereden naar 'Monkey Mia'. Hier zijn we de volgende ochtend naar de dofijnen gaan kijken. Ze kwamen zo dichtbij en ze waren echt heel leuk om te zien en later kwamen de mensen die het praatje hielden over de dolfijnen met vis aan en ik mocht de dolfijn 'Nicky' een vis geven!! De dolfijnen waren wel wild en het was gewoon in de zee, maar ze kwamen gewoon elke ochtend naar de kust omdat ze wisten dan visjes te krijgen.
Toen we laten verder wouden gaan en idereen dus in de riemen in de auto zat wou de auto niet starten... Na wat gebel en gedoe bleek dat op zondag (dat was het ondertussen) ze geen automonteur konden laten komen en dat we dus tot maandag moesten wachten. Dus een extra dagje aan het strand blijven. Maandag werd de auto weggesleept en na zo'n 5 uur in de garage te zitten wachten was die uiteindelijk gemaakt. Voor Carlijn en mij was deze vertraging niet echt welkom, want wij vliegen maandag de 27e heel vroeg van perth naar darwin en hadden dus een tijdlimiet. We moesten dus al vervroegd afscheid nemen van de jongens want zij wouden alles gewoon zo langzaam doen dat wij het niet zouden halen. Maar op het moment dat wij nog even naar de pin reden om geld voor hun te pinnen wou de auto tot 2 keer toe weer niet starten dus ik ben heel benieuwd hoe lang hij het deze keer volhoud.
Vandaag zijn we dus weer terug in Perth aangekomen en zondag avond gaan we dus naar het vliegveld op naar Darwin.
Oke nou tot snel iedereen!! Liefs Fleur